Hypochondriac – ละครแนวจิตวิทยาที่ดี

เมื่อภาพยนตร์ไม่ค่อยเข้าข้างกัน มักจะเป็นการเย้ายวนที่จะบอกว่าขาดสิ่งสำคัญ ฉันไม่ค่อยแน่ใจว่านั่นเป็นเรื่องจริงของ “Hypochondriac” ซึ่งเป็นละครแนวจิตวิทยาที่ดีเกี่ยวกับการบาดเจ็บในวัยเด็กที่อดกลั้นซึ่งเป็นภาพยนตร์สยองขวัญเกี่ยวกับความเจ็บป่วยทางจิต ผู้เขียน/ผู้กำกับ Addison Heimann ได้ศึกษาตัวละครที่น่าขนลุกและน่าสนใจบ่อยครั้ง ดูเหมือนว่าจะมีความเข้าใจที่ชัดเจนว่าใครคือตัวเอกของเรื่องนี้ และทำไมพวกเขาถึงประพฤติตัวเหมือนอย่างพวกเขา

Heimann และผู้ร่วมงานของเขาดูเหมือนจะรู้ดีว่าพวกเขาต้องการนำเสนอ Will (Zach Villa) ซึ่งเป็นช่างปั้นหม้อที่บอบช้ำซึ่งถูกหลอกหลอน – และอาจสะกดรอยตามอย่างแท้จริง – โดยแม่ที่หวาดระแวงและไม่เหมาะสม (Marlene Forte) สิ่งสำคัญที่ยับยั้ง “Hypochondriac” จากการเป็นภาพยนตร์ที่ดียิ่งขึ้นก็คือรายละเอียดที่น่าเชื่อมากกว่าการเล่าเรื่องทั่วไป

ใน “Hypochondriac” แม้แต่คนที่ทำร้ายร่างกายและไม่สมดุลเหมือนแม่นิรนามของ Will ก็ได้รับการดูแลอย่างชัดเจนและแม่นยำอย่างไม่ลดละ ดังนั้นจึงง่ายที่จะเชื่อได้ว่าอันที่จริงแล้วภาพยนตร์เรื่องนี้ “มีพื้นฐานมาจากการพังทลายที่แท้จริง” ตามข้อความบนหน้าจอเบื้องต้นที่กล่าวอ้าง วิลล์ควบคุมไม่อยู่ไม่นานหลังจากที่แม่ของเขาเริ่มระเบิดโทรศัพท์ อ้อนวอนเขาว่าอย่าไว้ใจลุค (เดวอน เกรย์)

แฟนหนุ่มนิสัยดีของเขา โชคดีที่บอกได้ยากว่าข้อความเหล่านี้เป็นเรื่องจริงหรืออย่างน้อยก็เป็นเพียงบางส่วนในจินตนาการ วิลล์พยายามดิ้นรนเพื่อให้แพทย์หลายคนพาเขาไปอย่างจริงจัง และยืนยันว่าแม้ผลการทดสอบของพวกเขาจะมีบางอย่างผิดปกติอย่างมากกับแขนของเขา วิลล์เริ่มเห็นชายในชุดหมาป่า (สก็อตต์ บัตเลอร์) ที่ดูคล้ายกับกระต่ายแฟรงก์จากเรื่อง “ดอนนี่ ดาร์โก”

พล็อตเรื่อง “Hypochondriac” อาจไม่ก้าวหน้าเกินจุดหนึ่ง แต่มักจะมีรายละเอียดที่เปิดเผยตัวละครมากพอที่จะทำให้เรื่องราวของ Will เคลื่อนไหวได้ ความพยายามในการดูแลตนเองที่ผิดหวังของวิลล์นั้นน่าสนใจเป็นพิเศษ เขาไม่เคยอยู่คนเดียวจริงๆ แม้ว่ามักจะดูเหมือนเป็นแบบนั้น

จนถึงจุดที่เห็นได้ง่ายว่าทำไมเขาถึงคิดว่าวิธีเดียวที่จะรู้สึกปกติคือการปิดโลกภายนอก วิลล์มีความสัมพันธ์ฉันมิตรกับเพื่อนร่วมงานอย่างซาชา (ยูมารี โมราเลส) ที่ป่วยเป็นโรคตื่นตระหนก และมีความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นมากพอกับลุค ซึ่งทำอาหารให้วิลและมักถามถึงสุขภาพของเขา

แต่แม้สภาพแวดล้อมในการทำงานของ Will ก็เริ่มดูไม่ปลอดภัยเมื่อเห็นได้ชัดว่า Blossom (Madeline Zima) เจ้านายที่ดื้อรั้นของเขาไม่สนใจเขาจริงๆ ดูเหมือนลุคจะไม่ค่อยเข้าใจความรู้สึกอึดอัดของวิลล์ สาเหตุหลักมาจากวิลทำให้เขาอยู่ในอ้อมแขน และในไม่ช้าก็เกิดการสมคบคิดขึ้นหลังรอยยิ้มไร้เดียงสาและท่าทางสงบของแพทย์อย่าง ดร.แจนเซ่น (ปีเตอร์ เมนซาห์) ดร. โรเซนสไตน์ (อดัม บุช) และแพทย์ดูแลฉุกเฉิน ชาซ (ไมเคิล แคสสิดี้)

“Hypochondriac” ยังมีฉากที่สังเกตได้อย่างละเอียด

และแสดงละครได้ดีจำนวนหนึ่งที่ช่วยให้ผู้ชมเห็นตัวละครของ Forte ว่ามีการแสดงตนที่ไม่มั่นคงมากกว่าคนร้ายที่ออกไปข้างนอก ฉันกำลังนึกถึงฉากสยองประเภทที่พบซึ่งรวมฟุตเทจจากกล้องพี่เลี้ยงที่ตัดต่ออย่างไร้ความปราณี

นอกจากนี้ Will ยังมีช่วงสั้นๆ แต่เผยให้เห็นการสนทนากับพ่อของเขา (Chris Doubek) ซึ่งความขี้ขลาดตามความเป็นจริงพูดถึงความวิตกกังวลของ Will เป็นอย่างมาก ฉากเหล่านี้ทำให้พฤติกรรมการก่อวินาศกรรมของวิลดูสมเหตุสมผลและน่าเศร้าอย่างน่าเชื่อถือมากขึ้น

น่าเสียดายที่ในขณะที่ส่วนสำคัญของ “ไฮโปคอนเดรีย” สั่นสะเทือนด้วยความสมจริง แต่การเล่าเรื่องของวิลล์จำนวนมากก็ดูด้อยพัฒนาจนทำให้ไขว้เขว Heimann และผู้ร่วมงานของเขาได้สร้างบรรยากาศที่น่าขนลุกอย่างแท้จริง ส่วนหนึ่งต้องขอบคุณการใช้การละลายที่ทับซ้อนกันอย่างมีประสิทธิภาพเพื่อแสดงถึงความตื่นตระหนกส่วนตัวของ Will แต่บรรยากาศอันน่าสยดสยองของภาพยนตร์ไม่เคยหนาพอที่จะดึงดูดใจได้อย่างสมบูรณ์

ความสัมพันธ์หลักของวิลล์กับลุคนั้นสะท้อนได้จากการสังเกตท่าทางและการแลกเปลี่ยนบทสนทนาเพียงเล็กน้อย แต่ความสัมพันธ์ที่ไม่เต็มใจของเขากับเพื่อนหมาป่าของบัตเลอร์มักจะรู้สึกผูกมัดและอาจถึงแม้จะไม่ใช่ประเด็น ฉากเซ็กซ์ที่เหมือนฝันร้ายเผยให้เห็นได้มากเท่านั้น เพราะมันเกี่ยวข้องกับการปรากฏตัวที่น่ารำคาญของบัตเลอร์มากกว่าการพูด ร่างกายของวิล หรือคู่หูที่วิตกกังวล แต่มีเขา

เพื่อนที่เหมือนบาบาดุกของวิลล์บางครั้งก็หันเหความสนใจจากความสัมพันธ์ที่ทรมานกับแม่ของเขา การแสดงของ Forte นั้นไม่ดีพอที่จะทำให้คุณหวังว่า “Hypochondriac” จะเกี่ยวกับแม่ของ Will มากกว่า และไม่เกี่ยวกับการแสดงตัวตนที่เจ็บปวดของ Will ที่เจ็บปวดตามตัวอักษรของ Butler

การส่งมอบสายค้ำจุนของเธอนำคุณสมบัติที่เปราะบางเหมาะสมมาสู่ตัวละครของเธอซึ่งทำให้คุณต้องการรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับแม่ของวิลอย่างแน่นอนและทำไมการปรากฏตัวของเธอถึงยังคงมีอยู่มากในชีวิตของลูกชายวัยผู้ใหญ่ของเธอ คำถามเหล่านี้บางคำถามอาจไม่มีคำตอบได้ดีที่สุด

แม้ว่าบางคำถามจะถูกละทิ้งโดยไม่ได้พิจารณาอย่างมีความหมาย เนื่องจากเรื่องราวของวิลล์เป็นเรื่องเกี่ยวกับความไม่มั่นคงทางจิตใจมากกว่าชีวิตรัก อดีตอันเจ็บปวดของเขา หรือครอบครัวของเขา ถึงกระนั้น แม้ว่า Heimann จะเข้าใจ Will อย่างเฉียบขาดอย่างน่าประทับใจ แต่ในที่สุด “Hypochondriac” ก็ไม่เคยหยุดนิ่งหรือตระหนักดีถึงความน่าเชื่อถืออย่างสมบูรณ์

ติดตามบทความ / ข่าวสารเพิ่มเติม ได้ที่ : desmoines-lawyer.com